Seni bu bataklığa itenler kalleş bir maşa Sende onların
gözünde olacaksın bir maskot bir kukla

bir ok gibi çıkan bu öfke dinmez,
affetmez.

Sensiz geçen günlerimin ne tadı var ne tuzu! Yaşıyorum
böylece her gün ölerek.

Yaklaş hadi sende, işte Jön sahnede. Mikrofon da elimde;
şimdi sıra bende.

İçgüdünü dinle oyunun dışına çık sen doğaya aitsin

Hayat acımasız olsa da; atsa da bir tokat; derdini bir
Kenara at; yaşamana bak.

Gerçek cennet zaferin kendisidir.

Ben, bu dünya kökten değişir sanmıştım; kanmıştım,
yanılmıştım! Oysa değişen tek benim çöken omuzlarım!

oyun burada biter, küller yok olup gider! Hani neredeler?
Hayata sırt dönenler hani neredeler? Paraya tapanlar,
kasıp
kavuranlar hani neredeler? Söylesene bana şimdi hani
neredeler?